18 ijar, zaczyna się święto żydowskie, którego nazwa jest także liczebnikiem i określeniem czasu - to ל''ג בעומר / Lag Ba-Omer, czyli 33 dzień okresu zwanego "omer", siedmiu tygodni pomiędzy świętem Pesach a świętem Szawuot.
Jest to więc liczba zapisana literami zgodnie z zasadami alfabetu hebrajskiego - ל / lamed to 30, a ג / gimel to 3, całą kombinację zaś czytamy tak, jakby była pełnym słowem.
Lag Ba-Omer nie jest wspominany ani w Torze, ani w całym tekście Biblii hebrajskiej (Tanach).
Najwcześniejsze wzmianki o specjalnych obchodach tego dnia pochodzą z XII wieku, w pismach znalezionych w słynnej genizie z Kairu.
W Talmudzie jednak możemy przeczytać, że w tym dniu ustała straszliwa zaraza, która uśmierciła tysiące uczniów słynnego rabiego Akiwy. Dlatego Lag Ba-Omer jest swego rodzaju "przerwą" w okresie półżałoby, obowiązującej przez cały czas liczenia dni omeru.
Tradycyjnie uznaje się też, że jest to dzień śmierci innego słynnego mędrca, rabiego Szymona Bar Jochaja, któremu przypisuje się autorstwo księgi "Zohar". Od około XVI wieku rozwinął się zwyczaj masowych pielgrzymek do jego grobu na górze Meron w Galilei i całonocnych uroczystości połączonych z paleniem ognisk.
Palenie ognisk w Lag Ba-Omer, połączone z pieczeniem ziemniaków i spędzaniem czasu na biwakach, to także zwyczaj, który rozpowszechnił się w całym Izraelu, szczególnie po powstaniu Państwa.
