Bella Szwarcman-Czarnota
Podczas Simchat Tora rozpoczęliśmy nowy cykl czytania Tory.
Warto może przy tej okazji przypomnieć, że według midraszy między literami alfabetu hebrajskiego toczy się odwieczna walka o pierwszeństwo. Litera bet – druga po alefie – przez dłuższy czas rozpowiadała wszystkim, że jest najważniejszą i pierwszą literą. Nie bez racji – od niej bowiem zaczyna się Tora – Bereszit bara Elohim (na początku Pan stworzył), a litera alef jest niema, więc litera bet jej nie słyszałanie było jć!
Litera alef oburzona przybyła do Tronu Niebieskiego, aby się poskarżyć. Czemu to nie od niej zaczyna się najważniejsza Księga? Pan uspokoił literę alef – rozpocznie ona najistotniejszy fragment Tory – Dziesięcioro Przykazań: Anochi Haszem (Ja jestem Panem).
Mamy więc dwie ważne litery, pierwsze litery, ale jeśli wnikliwie przeczytamy pierwsze zdanie Księgi Rodzaju, będziemy mogli sobie odpowiedzieć na pytanie czemu tak jest. Bereszit bara Elohim et haszamaim we’et ha’arec – Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Jeśli jeszcze baczniej przyjrzymy się hebrajskiemu tekstowi, zobaczymy, że litera bet na początku słowa Bereszit jest o wiele większa od pozostałych. Ponieważ w zapisie hebrajskim nie są znane majuskuły (duże litery), możemy się domyślić, że chodzi tu o zwrócenie uwagi na tę literę. Bet – jak wiadomo – ma wartość liczbową 2. Mając to w pamięci, możemy inaczej przeczytać pierwsze zdanie: 2 reszit bara Elohim..., czyli: dwa początki stworzył Pan, niebo i ziemię. Może zatem są dwa początki – jeden niebiański, obszaru meta-fizycznego, a drugi – sfery ziemskiej, namacalnej, będącej obiektem nauk ścisłych. Pierwszy jest światem litery alef – nie dającym się ująć w słowa i dźwięki, a drugi jest domeną litery bet – konkretu i materii.
W świecie alef króluje jedność i jedyność, świat bet jest podwójny, dualistyczny: życia i śmierci, dnia i nocy, kobiecości i męskości...
W każdej z liter alfabetu ukryty jest świat znaczeń i tajemnic. Czyż to nie jest wspaniałe, że dane nam jest je odkrywać?
